Στα μέσα της δεκαετίας του ’60, κι έχοντας ήδη μελετήσει διάϕορες παραδοσιακές πολεμικές τέχνες και στυλ kung fu, ο θρυλικός Bruce Lee συνειδητοποίησε ότι τίποτα από αυτά, μεμονωμένα, δε θα ήταν σε θέση να καλύψει όλες τις παραμέτρους και απαιτήσεις μιας σύγχρονης μάχης σώμα με σώμα. Αποκτώντας όλο και μεγαλύτερη εμπειρία από τη διαρκή εξάσκηση, αλλά και την πρακτική εφαρμογή σε συμπλοκές του δρόμου (κυρίως στο Hong Kong), ο Bruce Lee διαπίστωσε ότι κάθε στυλ, τέχνη και μαχητικό αγώνισμα, έχει συγκεκριμένα πλεονεκτήματα, αλλά και περιορισμούς.
Έχοντας ως βασικά κριτήρια αξιολόγησης των τεχνικών την οικονομία κίνησης, την πρακτικότητα και την αποτελεσματικότητα, παρατήρησε πως κάποια μαχητικά στυλ ή τέχνες, που μπορεί να προσέϕεραν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα π.χ. στον τομέα των λακτισμάτων, υστερούσαν σημαντικά σε άλλους τομείς, όπως σε τεχνικές και χτυπήματα με τα χέρια, ή στη μάχη στο έδαϕος, κτλ. Ο προβληματισμός αυτός, οδήγησε τον Bruce Lee στην αναζήτηση (και τελικά τη δημιουργία) μιας σύγχρονης μεθόδου που θα μπορούσε να καλύψει αποτελεσματικά όλους τους επιμέρους τομείς μιας μάχης, με απώτερο σκοπό την ανάπτυξη ολοκληρωμένων μαχητικών δεξιοτήτων για όλες τις συνθήκες.
Αρχικά, ξεχώρισε τέσσερις επιμέρους τομείς μάχης, τους οποίους ονόμασε μαχητικά πεδία (fighting ranges). Σύμϕωνα με τον Bruce Lee , το κάθε μαχητικό πεδίο ορίζεται από την απόσταση επαϕής που υπάρχει μεταξύ των αντιπάλων.
- Kicking Range: Είναι το πεδίο με τη μεγαλύτερη απόσταση επαϕής, απ’ όπου μπορεί να γίνει αποτελεσματική χρήση διαϕόρων λακτισμάτων.
- Punching Range: Το αμέσως επόμενο πεδίο είναι εκείνο όπου δίνεται η δυνατότητα αποτελεσματικής χρήσης συνδυασμένων πυγμαχικών τεχνικών.
- Trapping Range: Γνωστό και ως in-fighting, καθώς εστιάζει στην πιο “κλειστή” απόσταση από τον αντίπαλο, κατάλληλη για παγιδεύσεις των χεριών και για διάϕορα χτυπήματα με κλειστές ή ανοιχτές παλάμες, αγκώνες, γόνατα, κεϕάλι και ώμους.
- Grappling Range: Το τέταρτο και τελευταίο μαχητικό πεδίο κατά τον Bruce Lee είναι εκείνο της πάλης σώμα με σώμα, είτε όρθιας, είτε στο έδαϕος. Σε αυτό το πεδίο κυριαρχούν οι τεχνικές διαϕόρων λαβών ρίψεων, πνιγμών και κλειδωμάτων των αρθρώσεων, με σκοπό τον έλεγχο και την υποταγή του αντιπάλου.
Επίσης, η περίπτωση που γίνεται χρήση κάποιου αντικειμένου ως όπλου σε μια μάχη σώμα με σώμα, θεωρείτε από πολλά συστήματα ένα εντελώς ξεχωριστό μαχητικό πεδίο, καθώς ανάλογα το είδος του όπλου, αλλάζουν και οι αποστάσεις.
Τα παραπάνω συντέλεσαν καθοριστικά στη δημιουργία του Jeet Kune Do, που αποτελεί το απόσταγμα της φιλοσοφίας του Bruce Lee, χάριν της οποίας έχουμε πλέον την έννοια των μικτών πολεμικών τεχνών.
